Life looks better in spring

we know it's over so tell me it's over and

life will be better in spring

#Dokładnie tego brakowało w moim cyrku życiu: kolejnego pajaca... Dobrze, że są osoby, dzięki którym przypominam sobie, dlaczego nie lubię ludzi. Na szczęście są też tacy, którzy przypominają, że czasem warto zrobić wyjątek. 

#Morgenstern! Nic (poza Stochem i Bródką, oczywiście) nie cieszy mnie tak, jak fakt, że lekarzom udało się poskładać Morgiego na te igrzyska i to na tyle, że w pierwszym konkursie zajął miejsce w trzydziestce, w drugim dał radę wylądować, a w trzecim razem z kolegami zdobył srebrny medal. Od razu przypominają mi się czasy, kiedy oglądałam skoki z koleżanką (z którą już zresztą nawet nie rozmawiam) i kibicowałyśmy swoim ulubieńcom: ja miałam wyżej wymienionego pana, ona Simona Ammanna. Dziś obaj mają na koncie sporo sukcesów... Przypomina mi się małyszomania i nazwiska z dawnych lat: Schmitt, Hautamaeki, Ahonen, Hannawald. Myśląc "konkursy drużynowe", widzę reprezentację Austrii, która zgarniała prawie wszystko: Morgenstern, Loitzl, Koch, Kofler, Widhoelzl, Schlierenzauer... Wspomnień czar. A teraz większość z nich przeszła na emeryturę, słyszy się nowe nazwiska, a my mamy stochomanię i fun z Piotrka Żyły. ♥

#Nadrobiłam też zaległości w czytaniu One Piece i przypomniał mi się kolejny ulubieniec, którego autor pozbawił życia. Seria ciągle trwa i trwa, i trwa..., więc mam nadzieję, że Eiichiro Oda wpadnie na pomysł, żeby go ożywić. W OP nie ma rzeczy niemożliwych... Przy okazji przekonałam się, że nie ma sensu przeglądanie jakiejkolwiek grafiki/stron związanych z serią, jeśli nie jest się na bieżąco, bo można oberwać konkretnym spoilerem. A to boli.

#Czytam: Dziewczyna, którą kochały pioruny #Słucham: Chłopak z gitarą byłby dla mnie parą #Oglądam: One Piece #Piszę: Papierowa łódka